சிற்றறிவில் தோன்றிய சிறுகதைகள்

காமினி யோகினி - 8 காமினி இப்போதும் ஒரு ரண வேதனையை அனுபவித்து கொண்டிருந்தாள். அவளுக்கு இப்போது வரைக்கும் எங்கிருக்கிறோம் தான் யார் என்பது கூட தெரியாமல் போயிருந்தது. தன்னுடைய ஸ்நேகிதிகளுடன் வரும்போது ஒருவர் காரில் ஏறிக்கொள்ள லிப்ட் கேட்டதும் பின்னர் அவரிடமிருந்து ஒரு கடுமையான வாடை வந்ததும் அதில் அவர்கள் மயக்கமுற்று கொண்டைஊசி வளைவில் தங்களுடைய வாகனம் மோதி தலைகுப்புற விழுவதும் மட்டுமே அவளுக்கு நினவிருந்தது. அதுவும் யார் எதற்க்காக அவர்களோடு வந்தனர் என்று தெரியவில்லை. சூரஸ்வாமி அவர்களை ஒரு பெட்டியில் வைத்து ஆசிரம நிலவறையில் கிடத்த  சொன்னதும் உப சீடர்கள் அவர்களை பெட்டியில் வைத்து பின்னர் அவர்களை கிடத்தி கொண்டு போயினர். அப்போது இருபதடி உயரத்தில் ஆஜானுபாகுவாக ஒரு பெரிய படம் அவள் கண்களில் தென்பட்டது. பெட்டியில் கிட்டத்தட்ட சவம் போல அசைவின்றி படுத்திருந்த அவளுடைய கண்கள் மட்டும் வேலை செய்து கொண்டிருந்தன. அவை பெட்டியின் துவாரத்தின் வழியே அந்த படத்தினை பார்த்தன. ஆமாம் அது அந்த உருவம் யாரோ ஸ்வாமியை போல உள்ளதே, ஆமாம் இதை நான் எங்கோ கண்டமாதிரி இருக்கே என்ற கேள்விகளுடன் அவள் நினைவு மெல்ல திரும்ப ஆரம்

காமினி யோகினி -9 சம்பத் எனக்கு தெரிந்த வித்தையெல்லாம் சொல்லி கொடுத்திட்டேன். இவ்வளவு சீக்கிரம் கிரகிச்சு ஒரு சிஷ்யனை நான் கண்டதில்லை. என் பாக்கியம் சுவாமி . உனக்கு நான் இனியும் என்ன செய்யணும்.எனக்கு தீக்ஷை கொடுங்க சுவாமி. கொடுக்கலாம் ஆனால் நீ ஏற்கனவே ஒரு குரு கிட்டே இருந்து தீக்ஷை வாங்கிட்டு வந்திருந்தா மறுபடியும் எனக்கு தீக்ஷை கொடுக்க அவசியம் இல்லை. அது சரி உன் குரு கிட்டே இருந்து தீக்ஷை வங்கிட்டயா? இல்லை சுவாமி என்னை அவர் சிஷ்யனாய் மதிக்க வும் இல்லை, அவர் எனக்கு எதையும் சொல்லி தரவும் இல்லை.சில பல சித்து வேலைகளை ஜபம் பண்ணி வர வெச்சாரு ஆனால் அதையும் திரும்ப வாங்கிக்கிட்டாரே.  அதனால் அவர் எனக்கு எப்படி குரு ஆக முடியும்? உன் குரு பத்தி நீ சரியாய் புரிஞ்சி வெச்சிருக்க. ஆமாம் என்ன இருந்தாலும் அவர் உனக்கு சோறு போட்டவன். நன்றி இருக்கணுமில்லே?என்று கூறினார் சிவா ஸ்வாமிகள்.  நன்றியா?அவர் இப்போது செய்த வேலைக்கு நன்றியா? ஊரான் பணத்தை எல்லாம் உலையில் போட்டு உத்தமன் மாதிரி கையயை தூக்கி ஆசிர்வாதம் செய்துகிட்டு தன்னை நம்பி வந்தவர்களை ஏமாற்றி அவர் வாழ்ந்திருக்காரு. அவங்களை நம்பி வந்த சாதகர